De wereld van de Bossche kunstenaar, 3 – Mirjan van de Hel

Illustrator en grafisch ontwerper Mirjan van de Hel heeft al jaren iets met vlekken. Ze gebruikt ze als basis voor haar vrije tekeningen. Eerst maakt ze vlekken die ze vervolgens omtekent met Oost-Indische inkt en kroontjespen. Zo ontstaan er verrassende beelden en figuren. Ze noemt haar kunstwerken ‘Vlekkendingen’.

 ‘De vlekken maak ik met aquarel-  of plakkaatverf op aquarelpapier. Daarover komt een doorzichtige sheet  en daarop ga ik tekenen. Dat doe ik intuïtief. De vlek brengt me op een idee en al doende ontstaat er een tekening.’

Hoe ontstond het?

Mirjan: ‘Op de Kunstacademie in Kampen was ik bezig met computerillustraties. Mijn docent zei me : ‘Jij hebt nog geen eigen ‘handtekening’. Doe eens iets met vlekken.’ Achteraf was dat een heel goed advies. Op de Kunstmanifestatie ArtiBosch in 2011 stond ik achter een stand met eigen werk, voornamelijk prints van mijn illustraties, maar ook wat Vlekkendingen. Ik zag de reacties van het publiek en toen bedacht ik me dat ik meer met de Vlekkendingen moest gaan doen. Ze zijn uniek en betaalbaar.’

Ze zette een website op met een overzicht van haar werken in diverse formaten en in diverse kleuren. Er bleek een groeiende belangstelling te zijn en ze ging door met haar Vlekkendingen. Ze ging er niet alleen online mee de boer mee op , maar ook fysiek, door op allerlei markten en kunstmarkten te gaan staan. 

Gedichten

Sinds vorig jaar zitten er gedichten bij. Mirjan: ‘Via een Facebook-evenement kwam iemand op mijn site terecht en mailde me : zo’n Vlekkending wordt sterker met een tekst erbij.’

‘Doe dat maar eens’, zei ik. ‘Emiel Bootsma, want zo heet hij, maakte een serie gedichten. Ik werd er helemaal vrolijk van.’ Mirjan en Emiel gingen samenwerken en inmiddels is er een boekje in eigen beheer uitgegeven. ‘Op markten en andere gelegenheden leest Emiel eruit voor en dat werkt aanstekelijk. De verkoop loopt daardoor veel beter.’

Blauwe olifant

‘Soms reageren de mensen als ze langs de stand lopen: ‘Wat leuk, kaarten!’ Dan moet ik ze uitleggen dat het geen kaarten, maar kunstwerken zijn met bij kunst horende prijzen. Maar waarom geen kaarten maken, dacht ik vervolgens. Vlekkendingen-fans vroegen me vorig jaar of ik voor hen een geboortekaart met Vlekkending wilde ontwerpen. Dat was wel een eer en super leuk. Daarna kwam er een uitnodiging, een bedankkaart, een kerstkaart en sinds kort zijn er 4 verjaardagskaarten met allemaal een eigen gedichtje.  Wellicht volgen er nog meer.’

‘Ik krijg ook weleens een speciaal verzoek: heb je een blauwe olifant? Dat maak ik dan, al is het iets minder spontaan. Want idealiter is zo’n olifant de onverwachte uitkomst van het spelen met een vlek, en ontstaat de olifant al tekenend.’

Grote Kerk

Inmiddels zijn er maar liefst 795 Vlekkendingen. Mirjan staat ook op tentoonstellingen, bijvoorbeeld vorig jaar op een expositie in Tiel. ‘Ik heb veel opgehangen, ingelijst en zonder lijst. Maar de verkoop viel toen wat tegen.’ En ze heeft twee jaar lang in het zomerseizoen vrijwel iedere woensdag in de Grote Kerk in de Kerkstraat in Den Bosch gestaan.  ‘Dat is heel leuk. Ik hoop dat het dit jaar weer doorgaat, maar dat is nog niet zeker.’ De mensen die haar uitnodigden, gingen met pensioen. Als cadeau maakte ze een Vlekkending van de Grote Kerk. ‘Het tekenen van gebouwen in de vorm van een Vlekkending levert immers een bijzonder resultaat op. Ook van de Bossche Sint Jan en van de Dom in Utrecht zijn inmiddels al Vlekkendingen gemaakt.’

En daarnaast gaat ze ook dit jaar weer naar veel kunstmarkten samen met Emiel. ‘Niet helemaal naar Groningen of zo, het moet wel te behappen zijn. Zo’n markt geeft energie, maar vraagt soms ook energie. De ene markt is nu eenmaal de andere niet.

https://bit.ly/2uEM6vV 
https://bit.ly/2GqHW07
https://bit.ly/2Ed9Czu 

 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0