De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 34 – Ruudt Peters

Ruud Peters is een lange, slanke man met een dikke zwarte hoornen bril. Hij is een van de bekendste sieraadontwerpers ter wereld. Een week voor dat de overzichtstentoonstelling van zijn sieraden van start gaat, gaf hij een toelichting in zijn atelier in Amsterdam.

De tentoonstelling begint in het CODA Museum, gaat vervolgens door naar het Museum of Art in Estland, het Sieradenmuseum van Vicenza, Italië en tenslotte naar Hangzhou, China.

Heetwaterbronnen van BEPPU, de zogenaamde Jigoku

Het mysterie van het menselijk bestaan vormt de basis voor Peters’ werk. Op 17 augustus clashten twee neutronensterren op elkaar. Volgens wetenschappers zorgen dit soort botsingen voor minimaal de helft van het goud in het universum. Ruudt Peters: “Geweldig mooi. En dat op mijn verjaardag! De alchemie is belangrijk voor mij. Wat in de aarde zit, zit ook in de lucht en vice versa.  Als we het heelal en de aarde verpesten hebben we geen leven meer.”

Het basis-idee van de tentoonstelling BRON kreeg hij in Japan. Daar bezocht hij de heetwaterbronnen van BEPPU, de zogenaamde Jigoku. De bron bubbelde uit de aarde. “Dit is het” dacht Peters. Hij haalde Alberto Gori uit Italië erbij, beeldend kunstenaar, die voorstelde de bronnen te filmen en die film vervolgens vanuit het plafond te projecteren op de vloer van de expositie en die in een loop af te spelen. Daaromheen zouden in drie cirkels 126 sieraden van Ruudt Peters getoond worden. Alle in met de hand geblazen stolpen met een metalen standaard die stevig verankerd was met een Belgische kassei.  

Achter me staan alle sieraden en stolpen in dozen ingepakt, klaar voor verzending naar Apeldoorn. Er staan nog enige stolpen die niet meegaan in de ruimte als voorbeeld. Peters: “126 maal hebben we dezelfde handelingen moeten verrichten. Elk sieraad heeft een nummer voor de vitrine, voor het glas van de onderschijven waarop het sieraad staat, voor de stang. De grotere stolpen hebben een grotere voet. Peter Wolfs, ingenieur, heeft het allemaal doorgerekend. Het is nu helemaal verzegeld.”

Bronnen van inspiratie

De tentoonstelling BRON geeft een overzicht van Peters’ rebelse sieraden uit het begin van de jaren zeventig tot de meer verdiepende werken gebaseerd op onderzoek naar andere culturen, gebruiken en gewoonten uit een meer recente periode. De bijzondere multimedia-installatie geeft een uniek beeld geeft van zijn oeuvre.

Nieuwsgierigheid naar de essentie en het mysterie van het menselijk bestaan vormt de basis voor Peters’ werk. Hij verdiepte zich in onbekende culturen, filosofieën, religies en materialen. Op basis van zijn bevindingen vervaardigde hij sieraden en objecten die nimmer een letterlijke vertaling zijn van wat hij zag, maar een verwezenlijking en verinnerlijking zijn van de eigen gedachten en verbeeldingskracht.

Peters: “Al mijn sieraden staan in verband met elkaar en komen voort uit een vloeiend proces van gebeurtenissen en uiteenlopende bronnen van inspiratie. Oorzaak en gevolg. Actie-reactie. Vallen en opstaan. Onzekerheid. Ontdekken. Nieuwsgierigheid.” De tentoonstelling geeft niet alleen een overzicht van zijn werk, maar gaat ook dieper in op zijn inspiratiebronnen. Aan de hand van korte filmpjes, oproepbaar via QR-codes, is bovendien een diepere laag in zijn werk te ontdekken.

Peters: ‘Ik ben een kind van de zeventiger jaren. In de eerste groep van sieradenontwerpers zaten mensen als Gijs Bakker en Emmy van Leersum, in de tweede groep zit ik. Ik vind het bijzonder dat ik liefde ben blijven houden bij de sieraden, nadat ik me een periode met beeldhouwkunst heb bezig gehouden. Ik sta trots in de traditie van de Griekse en Romeinse sieradenmakers. Het gaat erom dat dingen om het lichaam zitten. Met een sieraad ben je een wandelende vitrine. Het is een conversation piece. Met een sieraad krijg je contact met de buitenwereld.” Als maker is er bij hem zelfs sprake van een ‘dubbele accu’: “Je laadt het ding op, en je draagt het.”

Voorbereiding

Het voorbereiden van de tentoonstelling duurde twee jaar. “Ik heb mijn hele netwerk ondersteboven gehaald. Ik ben continu aan het rondreizen geweest, op bezoek bij plaatsen en mensen waar mijn werk een plaats heeft gekregen. Ik vroeg hen werk in hun bezit in bruikleen te geven." Ze konden een vitrine adopteren waarin het werk werd getoond. 25 mensen werden ambassadeur gemaakt ten einde hun netwerken aan te spreken. “Ik stuurde een mail rond tijdens de ‘Schmuck-beurs’, die ieder jaar in München wordt gehouden, waarbij ook Instagram https://www.instagram.com/ruudtpeters/ werd ingezet.”

Nog een mooie anekdote: op een van de reizen was Peters in Sao Paulo op bezoek bij de Thomas Cohn Gallery, http://www.galeriathomascohn.com.br/. Hij had zijn rugzak met allerlei werk in de achterbak van de taxi gestopt. Peters werd goed ontvangen en vervolgens in het restaurant realiseerde hij met grote schrik dat hij rugzak niet bij zich had. “Watt!! Ik wist alleen dat de chauffeur een donkere man was en dat er achterin de taxi een bijbel lag. Alles hebben we rondgebeld. Wat gebeurt er een uur later? Een taxi stopt, een donkere man stapt er uit en zegt ‘I’m there’. Uit de rugzak haalde ik een sieraad met de twee voeten van Jezus en gaf die aan hem. Hij snapte er niets van.” 

De QR-code kwam ook op film. In het boek/ de catalogus – bijzonder fraai - staan die codes ook en als je die aanklikt zie je filmpjes, door Peters zelf geëdit. De filmpjes kwamen van museumdirecteuren, curatoren, verzamelaars, studenten en kopers.  “Ik vond het belangrijk een highlight te geven waar het over gaat: architectuur. Ik deed er nog een laag over heen door de referenties die ik had erbij te tonen in tekst.”

Naar andere klanten ging een direct mailing om mee te doen en aan mensen die nooit een sieraad kopen konden 40 euro doneren, en kregen daarvoor een ‘pin’, een broche. "Ik vond het eng om het doen, heel Amerikaans. Maar mensen reageerden er enthousiast op. Het werd zelfs een hype!”

Fondsen en sponsors werden geworven, Fonds 21 en BNG Cultuurfonds kwamen met een bijdrage. Bedrijven die meededen aan het project droegen bij zoals Van Dijck (van de steen) en N’omades Authentic. Een team van stagiairs en vrijwilligers, in totaal 20 personen, was maandenlang continu aan het werk.

Een feestje

Peters: “Het wordt een feestje. Je komt in een vreemde droomwereld, een soort bos. Je hebt de ruimte om de sieraden van alle kanten te zien. Het werk is niet naar perioden gegroepeerd maar het is een cross-over, maar er zijn wel referenties naar elkaar.” Aan de wand komt een tijdlijn 1973-2017 waarin de ontwikkeling van zijn werk duidelijk wordt gemaakt. In de timeline zijn touchscreens waar het mogelijk is filmpjes op te roepen.

Peters tot slot: “Door gebruik te maken van de nieuwste technieken wil ik andere generaties aanboren dan degenen die bij voorbaat al geïnteresseerd zijn: de ‘mobiles’, de kids die minder lezen en visueel ingesteld zijn. In de nieuwste mobieltjes zit de QR Code al in, ze hoeven het niet eens te downloaden.”

Afbeeldingen: 1) Bracelet Capital Round, 1983, foto Ruudt Peters, 2) Mary Lebow, 1990, foto CODA Museum, 3) Corpus Cauda, 2011, foto Ruudt Peters, 4) Squeez, foto Rietveld Academie, 5) Separatio, foto Ruudt Peters, 6) Yesodath, foto Ruudt Peters, 7) Nero, foto Ruudt Peters, 8 IAM Terram, 2015, photo Hsiao, 9) MA Dusza, foto Ruudt Peters, 10) Hei sha, 11) Losis 21, 12) Lapis Prima Materia, 13) Lurra, 14) Portret Ruudt Peters

www.ruudtpeters.nl

https://www.facebook.com/RuudtPetersPage

https://bit.ly/2zCzLul 

 

 

     

 

 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0