De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 25 - Carrie Meijer

Eind jaren negentig begon Carrie Meijer met het maken van expressieve abstracte acrylschilderijen en gouaches. Later kreeg haar kunst een strenger karakter. Ze ging gebruik maken van parallelle horizontale lijnen die doorkruist werden door verticale lijnen.

Er ontstonden geometrische en ritmische pentekeningen en linosneden. De laatste jaren ontwikkelde ze een interesse in nieuwe druktechnieken. Digitale, veelal meerkleurige prenten, zijn hiervan het resultaat. Een van deze prenten werd in 2012 genomineerd voor de Ilse Boon Grafiekprijs. Ook maakt ze kleine boekjes met haar pen- en digitale tekeningen en sinds kort foto’s, die ze, al dan niet bewerkt, combineert met (digitale)  tekeningen en monoprints.

Sober en strak

Ik spreek Carrie Meijer op de tentoonstelling met de titel ‘Dialoog’ in de MLB Galerie in Amsterdam. Het abstracte lijnenspel in haar digitale tekeningen en linosneden gaat in gesprek met handgemaakte gestapelde sculpturen van Thea Verstraten. Theo Tomson, ook kunstenaar, richtte de tentoonstelling samen met Meijer en Verstraten op een voorbeeldige manier in.

Bij de opening hield hij ook een praatje. Over hoe hij het gesprek tussen de werken het best op gang kon komen. Zo besloot hij sommige sculpturen op de vloer te plaatsen, vlak onder tekeningen aan de wand. Ondanks het verschillende karakter van het werk van de twee kunstenaars, Meijer en Verstraten, zijn er overeenkomsten te herkennen. Soberheid en strakheid bijvoorbeeld. 

Meijer: “Thea vertrekt wel vanuit een heel andere gedachte. Zij heeft een idee in haar hoofd dat zij uitvoert. Dat is bij mij niet het geval. Het werk ontstaat bij mij al doende. Het lijkt soms chaotisch, maar het is ook erg geordend. Ik heb een neiging tot perfectionisme. Maar er gaat wel eens wat mis en dan ontstaat er vaak iets waar ik zelf verrast door word. Dat vind ik leuk, om te zien waar het werk dan naar toe beweegt.”

Ordening

Twee jaar geleden exposeerde Carrie ook in de MLB Galerie. Het werk werd toen goed ontvangen. Ze wilde daarom graag een vervolg expositie, maar wel samen met een andere kunstenaar. Dat werd Thea Verstraten. Ze hadden samen al twee maal eerder geëxposeerd, bij De Kolk in Spaarndam. Aan die exposities deed toen ook Joke Sierag mee. Meijer: “Het klikte goed tussen Thea en mij, en qua werk vormden we een mooie combinatie.”

Carrie is heel erg van de ordening: “Als je in mijn huis kijkt zul je dat zien. Het is soms een beetje eng zelfs. Ik begin er nu een beetje los van te komen. Het zit in mijn karakter.” Orde / chaos / patronen / architectuur zijn sleutelwoorden voor haar oeuvre, dat vrij divers is met digitale grafiek, linosneden, tekeningen, monoprints, litho’s, ‘viltstiftingen’, olieverfschilderijen, gouaches en acrylschilderijen.  

In haar werk zie je geen mensen. “Ik begon met schilderen, grote doeken van zo’n meter bij anderhalve meter. Als iets mij deed denken aan figuratie wilde ik dat niet zien. Maar daar ben ik nu wel overheen. Ik maak nu ook smartphone foto’s van dingen die met architectuur te maken hebben. Soms is iets heel lelijk, een vies oud muurtje, een stapel buizen, een container, maar voor mij kunnen die dingen een bepaalde schoonheid hebben. Ik zie er iets esthetisch in en dat probeer ik te vangen  in mijn uitsnede/compositie.”

Handelskantoor

Ze maakt het werk niet in eerste instantie om te exposeren of te verkopen. “Ik vind het fijn om te doen. De uren dat ik hier bij deze expositie in de galerie zit kan ik niet werken. Dat knaagt een beetje.” Overigens heeft ze thuis weinig werk hangen. “Soms hang ik iets in mijn kamer, maar dat is vooral om te zien of het af is of niet.

In 1996 begon Meijer met schilderen. “Ik werkte op een handelskantoor als commercieel medewerker binnendienst en een bepaalde periode was het werk zeer saai. Als ik niet iets creatiefs ga doen word ik ongelukkig dacht ik.” Ze ging een schildercursus volgen bij Gemma Wingen, een kunstenaar die bij haar in de straat woonde. Daarna zette ze haar opleiding voort bij de Kleine Akademie van Maarten Frenken in Amsterdam en de Vrije Academie in Den Haag en volgde een masterclass bij Vrije Akademie De Leuwenburgh in Amsterdam. Tijdens deze masterclass ging ze op atelierbezoek bij Bob Nieuwenhuysen en dat bleek een sleutelmoment te zijn.

Jij moet gaan tekenen!

“Geweldig hoe Bob over kunst sprak en wat een fantastisch werk maakte hij. Het zou heel inspirerend zijn om les van hem te krijgen. We spraken af dat we een jaar lang één keer in de maand bij hem in het atelier mijn werk zouden bespreken. Een van de eerste dingen die hij zei toen hij mijn schilderwerk zag was: ‘Jij moet gaan tekenen!’ Dat wilde ik aanvankelijk niet. Maar ik heb het uiteindelijk toch gedaan. Dat is heel goed geweest voor me. Vanaf dat moment is er ander werk ontstaan, kleine pentekeningetjes. Ik ontwikkelde me richting de grafische kunst.”

Bram van Velde

“Ik ben een fan van het werk van Bram van Velde, vooral van zijn litho’s, en wilde weten hoe je die maakt. Mijn oog viel op een advertentie in de krant, Steendrukkerij Aad Hekker masterclass lithograferen. Ik heb een week lang litho’s gemaakt. Het bleek niets voor mij te zijn. Maar misschien was de linosnede iets? Ik kocht tien platen linoleum en ben aan het gutsen geslagen. Experimenteren met het over elkaar heen drukken van diverse platen en dan kijken wat er ontstaat. Zo ontstonden de eerste linosneden”

Gedreven

Pas sinds het moment dat ze voltijds met de kunst bezig is, nu twee jaar geleden, voelt ze zich echt kunstenaar. “Ik ben heel gedreven. Ik word ongelukkig als ik niet kan werken en hoop dit nog jaren te kunnen doen.”

Dit jaar heeft Carrie Meijer vijf exposities gehad en er komt er nog een aan in november/december in Heusden bij galerie Grooots.

http://www.carriemeijer.nl/

https://bit.ly/2nIDb5j 

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0