Werk van Lucy Sarneel toegevoegd aan de vaste collectiepresentatie in CODA
Werk van Lucy Sarneel toegevoegd aan de vaste collectiepresentatie in CODA
"Mijn sieraden zijn ‘slow art in a fast world’. Het vraagt om aandacht en concentratie en verbindt de beschouwer en drager in gesprek."
Lucy Sarneel
De monografische tentoonstelling Private territory in public – sieraden van Lucy Sarneel omschreven we in 2017 als een ‘mid-career’ tentoonstelling. De toen 56-jarige Lucy Sarneel had immers nog decennia voor de boeg. Dat is helaas niet hoe het is gegaan.
Persoonlijke items uit atelier
Lucy Sarneel overleed op 28 december 2020. Uit de tentoonstelling kon CODA in 2017 nog een aantal bijzondere werken aankopen, evenals uit haar laatste expositie Plus (2020) bij Galerie Marzee in Nijmegen. Daarnaast is een groot deel van haar oeuvre door aankopen en schenkingen uit haar nalatenschap toegevoegd aan de CODA collectie. Bijzonder zijn de persoonlijke items uit haar atelier, zoals de werktafel en een kastje met inspiratiebronnen, die haar familie aan CODA schonk.
Deze werktafel en een aantal iconische sieraden uit de CODA collectie worden vanaf 4 maart – de verjaardag van Lucy – getoond in de vaste collectiepresentatie op De Verdieping in CODA. CODA directeur Carin Reinders: “Lucy heeft de wereld mooier gemaakt met haar sieraden die – letterlijk – over alle continenten uitgewaaierd zijn. De liefde die in dat werk zit, maakt dat we verbonden blijven. Met deze toevoeging aan de vaste collectiepresentatie herdenken we haar. Op haar verjaardag en nog lange tijd daarna.”
Verbinding met de ander
Communicatie, draagbaarheid en betaalbaarheid zijn voor Lucy Sarneel (1961-2020) altijd belangrijke, leidende principes geweest. De verbinding met de andere loopt als een rode draad door haar oeuvre. Haar beeldtaal is associatief, sculpturaal en geeft ruimte aan interpretaties en associaties van zowel de drager als de beschouwer. Haar sieraden laten zich omschrijven als gecomponeerde bundelingen van verschillende figuratieve en abstracte onderdelen.
De combinatie van het grijze zink, de verschillende materialen, de sprekende kleuren en de veelal figuratieve vormen geeft het oeuvre van Lucy Sarneel het herkenbare, eigen idioom. Hoewel haar werk grote ontwikkeling heeft doorgemaakt, is de behoefte te communiceren met en door het sieraad een constante factor geweest. Sarneel in 2017: “Het sieraad heeft een eigen bestaan en nodigt uit tot reflectie en communicatie terwijl het daarnaast ook de mogelijkheid biedt gedragen te worden. Mijn sieraden zijn ‘slow art in a fast world’. Het vraagt om aandacht en concentratie en verbindt de beschouwer en drager in gesprek.”
Van Maastricht naar Amsterdam
Lucy Sarneel rondt de academie in Maastricht in 1985 af en vertrekt naar Amsterdam om daar te studeren aan de Gerrit Rietveld Academie. Onno Boekhoudt staat op dat moment aan het hoofd van de afdeling Edelsmeden. Er is vrijwel direct een click tussen docent en student en Boekhoudt herkent het talent van Sarneel. Zijn benadering van het sieraad als autonoom kunstwerk en een lesmethode die gericht is op het ontwikkelen van de eigen, artistieke beeldtaal sluit bovendien naadloos aan op de behoeften van Sarneel.
Terwijl veel kunstenaars zich dan nog altijd proberen te ontworstelen aan de dogma’s van de jaren zeventig, kiest Sarneel voor een grotendeels figuratieve beeldtaal. Lucy Sarneel was behalve beeldend kunstenaar ook docent aan het instituut waar ze zelf opgeleid werd. Ze gaf van 2009 tot 2014 les aan de Gerrit Rietveld Academie en verzorgde masterclasses aan de Royal Academy of Arts en aan Alchimia in Florence. Studenten waren dol op haar vanwege haar kritische maar liefdevolle beschouwingen en haar grote loyaliteit.
