Wagner’s Walküre in het Omniversum

Afgelopen zondag zag ik Wagner’s Walküre in het Omniversum. De uitvoering vond plaats in The Royal Opera in Londen, maar tegelijkertijd ook in 880 filmzalen in 23 landen. Daaronder het Omniversum.

In de ronde koepel van het Omniversum zaten we bovenop de actiescenes. Bovendien werden de teksten in het Duits nog eens vertaald. Een extraatje dat de Londense bezoekers moesten missen.

Der Ring des Nibelungen

Wagner’s Walküre is het tweede deel van de opera Der Ring des Nibelungen, die verder bestaat uit de intro Das Rheingold en deel drie en deel vier: Siegfried en Götterdämmerung. Het is gebaseerd op een oude Noorse mythe waarin verteld wordt over goden, helden en monsters die op zoek zijn naar een magische ring om daarmee de wereld te beheersen.

Hoofdfiguren van deel twee zijn Sieglinde, Siegmund, Wotan en Brünnhilde. En dan zijn er nog de Walküren, de strijdgodinnen. Zij nemen de gevallen dode helden mee naar het Walhalla. Onder andere Siegmund, die in de eerste scene als zwerver arriveert in het huis van Sieglinde, die hem opvangt.

Het zwaard Nothung

Wotan, de oppergod, is de verwekker van niet alleen de negen Walküren, Siegline en Siegmund, een tweeling en het geslacht van de Wälsungen. Wotan neemt na lang aarzelen het besluit het lot van Siegmund, die inmiddels het zwaard Nothung heeft losgerukt uit de stam van een es, te laten bungelen. De voornaamste reden is de incestueuze relatie tussen Siegmund en Sieglinde. Brünnhilde, zijn dochter en een van de Walküren moet zijn beslissing uitvoeren.

Als Brünnhilde geconfonteerd wordt met Siegmunds oprechte liefde voor Sieglinde, kiest ze voor de liefde en beschermt ze Siegmund. Dan verschijnt Wotan. Hij verbrijzelt het zwaard Nothung en dan is het einde verhaal voor Siegmund. De Walküren brengen hem naar het walhalla. Brünnhilde geeft de brokstukken van het zwaard aan Sieglinde en zegt haar te vluchten, Sieglinde blijkt zwanger te zijn van de toekomstige zoon Siegfried die het zwaard weer aaneen zal smeden. Brünnhilde wordt uitgestoten en verbannen naar een rotseiland dat omringd wordt door vlammen. Daarin kan alleen een held in doordringen.

Goede hoofdrollen

Hoewel de voorstelling een uurtje of vijf duurde, voelde dat niet zo aan. Dat kwam door de acteurs die de hoofdrollen verzorgden: Stuart Skelton (Siegmund), Emily Magee (Sieglinde), John Lungren (Wotan) en Nina Stemme (Brunnhilde). En natuurlijk ook door het orkest onder leiding van Antonio Pappano dat meeslepend speelde.

We kregen tussendoor op het koepelscherm nog enthousiaste toelichtingen van operakenners, mensen die organisatorisch hadden meegewerkt en ook van Stephen Fry, de Engelse komiek, schrijver, acteur en presentator. In de eerste pauze kregen we van het theater een schaaltje olijven, kaasstukjes en zoutjes. Een mooie attentie!

Op het eind kwamen de eerste enthousiaste twitterreacties uit de hele wereld op het beeldscherm binnen. Een speciale ervaring!